|
|
 หน้าแรก / การจัดการความรู้ / การจัดการความรู้ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2555 / คณะวิทยาการจัดการ / กลุ่มก่อการดี / ฝากไว้...ด้วยใจจริง
|
|
|||||
การเขียนผลงานวิชาการเป็นเรื่องยาก หากปล่อยให้อาจารย์แต่ละท่านทำผลงานวิชาการไปตามยถากรรม โดยไม่มีการแนะนำ
ช่วยเหลือจากบุคคลที่เคยผ่านประสบการณ์มาก่อนแล้ว ก็คงเหมือนคนเดินป่าทั้งที่ไม่เคยรู้จักป่า กว่าจะกลับจากป่าได้คงใช้เวลานาน การร่วมมือกันระหว่างผู้ที่ผ่านการทำผลงานวิชาการแล้วกับผู้เริ่มทำผลงานวิชาการ เป็นเรื่องดี เสมือนการเดินป่าที่มีคนนำทาง เมื่อต้องเดินป่าด้วยตนเองก็จะรู้สึกดี เพราะอย่างน้อยก็เคยเดินเข้าป่ามาแล้ว บทเรียนที่ถอดจากประสบการณ์และถ่ายทอดไปยังคนรุ่นใหม่ก็เปรียบเสมือนเข็มทิศ ซึ่งเป็นตัวช่วยสำคัญให้เดินป่า อย่างมีทิศมีทาง ไม่ต้องเสียเวลาเดินผิดเดินถูกหรือเดินหลงจนหาทางออกไม่เจอ อีกมุมที่น่าคิดก็คือ หากคนเดินป่าที่เคยมีคนเดินนำเข้าป่าแล้ว อีกทั้งยังมีเข็มทิศและสิ่งยังชีพอย่างเพรียบพร้อม แต่ขาดความั่นใจ ความตั้งใจ และความเอาจริงเอาจัง หรือถือดีอวดเก่งก็คงไม่วายต้องเดินหลงป่าอีกนาน เพราะขาดสิ่งสำคัญคือ "ประสบการณ์" ดังนั้นการเดินไปพร้อมกัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน ช่วยกันพัฒนาความรู้และทักษะไปด้วยกัน ย่อมเกิดประโยชน์กว่าต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างทำ |
|||||
ฝากไว้...ด้วยใจจริง
 Comments
|
|
01 Sep, 2012
| surasit
|
|
เท่าที่ทราบมา สมัยก่อน การทำผลงานวิชาการ ไม่มีใครมาเป็นพี่เลี้ยงให้อย่างเป็นเรื่องเป็นราวเลยครับ |
|
01 Sep, 2012
| phakit
|
|
คนมีประสบการณ์แล้ว ก็ต้องตระหนักเสมอว่า โลกเปลี่ยนแปลง ทุกวัน ประสบการณ์ที่ผ่านมาอาจไม่เหมาะกับปัจจุบัน การรับฟัง คนอ่อนวัยกว่า ย่อมช่วยให้เห็นโลกปัจจุบันได้คมชัดขึ้น โลกยังต้องพัฒนา สติปัญญา ก็เช่นกันครับ |
Others in this Category
